Wilhelmina Moerdijk

Begin mei 1940 bepaalt de Nederlandse overheid dat inwoners van Krabbendijke en Rilland geëvacueerd worden naar Zeeuws-Vlaanderen (Zaamslag, Axel, Hoek of Terneuzen). Om de Duitsers tegen te houden worden de polders waar de dorpen in liggen namelijk onder water gezet. 
Wilhelmina en haar man Jan Schrijver reizen hiervoor vermoedelijk in de ochtend van 15 mei in alle vroegte af naar het haventje van Hoedekenskerke waar ze de Westerschelde worden overgezet. Hun reis eindigt in Zaamslag.
Wilhelmina Schrijver-Moerdijk wordt daar een ruime week later, op 23 mei rond 2 uur 's middags, getroffen door een granaatschijf en overlijdt. Ze is dan 73 jaar oud. Ze wordt begraven op Zaamslag. Op 6 juni wordt haar overlijdensakte opgemaakt in Krabbendijke. 
Haar man Jan Schrijver overleeft de oorlog en keert terug naar Krabbendijke. In april 1956 overlijdt hij daar op 85-jarige leeftijd en wordt hij er begraven, gescheiden van zijn vrouw. Wilhelminas graf is geruimd in 2019. 

Van Wilhelminas overlijden is een akte in het nationaal archief. Ze staat ook op de website van de oorlogsgravenstichting. 

Zij was dochter van Adriaan Moerdijk en Maatje Klep.